Co robić, by dziecko nam nie zaginęło cz. 2

Chwila nieuwagi na zakupach, odwracasz się i… orientujesz się, że nigdzie nie ma twojego dziecka. Czasami po dwóch minutach dostrzegasz stojącego gdzieś kilkulatka, czasami udaje się go znaleźć po wezwaniach z megafonu. A czasami trzeba poprosić o pomoc policję.  W Polsce co roku ginie około 3 tysiące dzieci i młodzieży. Wiesz, co robić, gdy znika dziecko?….

foto: pixabay. lisa runnels

Pułapka zbyt dobrego wychowania

Nie wszystkie zaginione dzieci się odnajdują. Niektóre historie mają tragiczny finał. 
25 maja 1979 roku na Manhattanie w dzielnicy SoHo w Nowym Yorku zaginął 6-letni Etan Kalil Patz. Tego dnia chłopiec po raz pierwszy miał sam dotrzeć do szkoły, jednak nigdy się w niej nie pojawił. Nie dotarł nawet na przystanek z którego odchodził szkolny autobus, tuż obok domu, w którym mieszkał chłopiec. W poszukiwania chłopca zaangażowała się cała społeczność Stanów Zjednoczonych. Wizerunek Ethana był m. in. publikowany w całych Stanach na kartonach z mlekiem. Działania poszukiwawcze za zaginionym chłopcem były prowadzone na skalę międzynarodową. Niestety, bez rezultatu, jakby zapadł się pod ziemię. Ostatecznie w 2001 r. chłopiec został uznany oficjalnie za zmarłego. Cztery lata później, w 1983 roku, ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych Ronald Reagan ustanowił dzień zaginięcia chłopca, tj. 25 maja Międzynarodowym Dniem Dziecka Zaginionego.

Po latach pracownik warsztatu samochodowego, który znajdował się tuż obok przystanku autobusowego, z którego mały Etan miał pojechać do szkoły, przyznał się do zabójstwa. 

– Chłopiec znał tego mężczyznę, a to jasno pokazuje, że nie każdy jest naszym przyjacielem. I tego warto nauczyć swoje dziecko. Dzieci mają problem z odróżnieniem, kto jest znajomym, a kto nieznajomym. Czy pan, który powiedział mamie „Dzień dobry” dwa razy, to już znajomy? Czy jeśli ten pan spotka mnie na ulicy i zaproponuje lody, to mogę iść czy nie mogę iść? To dla dzieci abstrakcyjne  sytuacje, dlatego dobrze poćwiczyć je w formie zabawy: na ludzikach z klocków lub na lalkach – radzi Izabela Świergiel.

I warto powtarzać to w różny sposób, operując jednak konkretnymi sytuacjami. 

Foto: pixabay, Mark Filter

Naucz dziecko krzyczeć

Najważniejsza jest rozmowa z dzieckiem, w formie zabawy, i to już od najmłodszych lat. Nie przewidzimy wszystkich sytuacji, ale możemy wytłumaczyć, że nie każdemu od razu należy ufać, uczyć, że inni dorośli powinni komunikować się z nim przez nas, np. jeśli ktoś chce poczęstować dziecko cukierkiem to powinien zapytać nas o zdanie – choćby dlatego, że ono może mieć alergię albo cukrzycę. Obcy tego przecież nie wie. Warto mówić dziecku, że mama pozwoli mu obejrzeć coś dla niego atrakcyjnego, np. małe kocięta, ale jeśli będzie wiedziała, z kim dziecko idzie je oglądać i że najpierw trzeba ją poprosić o pozwolenie, nawet jeśli ktoś zapewnia, że to tylko na chwilkę, a poza tym mama już się zgodziła.

To kolejna kwestia: nie namawiajmy dzieci, aby były zbyt otwarte i… posłuszne w kontaktach z dorosłymi. Utarło się, że powinny być karne, że mają przestrzegać norm społecznych, że nie wolno im krzyczeć, bo to niegrzeczne. I owszem, często jest to niegrzeczne, ale czasem też bywa pożyteczne. Przesadzając z uczeniem dziecka karności, narażamy je na niebezpieczeństwo.

Foto: Pixabay, Aleksandra Turkina

– Bo okazuje się, że dzieci boją się krzyczeć. Byliśmy zdumieni tym, że kiedy na warsztatach zrobiliśmy ćwiczenie, podczas którego miały reagować, gdy ktoś usilnie będzie je namawiał, aby gdzieś z nim poszły – dzieci nie umiały krzyknąć: zostaw mnie, nie znam pana, odejdź ode mnie. Szeptały tylko cichutko pod nosem: „Nie, nie chcę, dziękuję”. One mają wpojone, że zawsze trzeba być miłym dla dorosłych. Tymczasem to nieprawda. Trzeba dać im przyzwolenie na to, że kiedy czują się zagrożone, muszą o tym głośno krzyczeć – zwraca uwagę Izabela Świergiel. 

Porady policji

Aby nie dopuścić do zaginięcia dziecka, przestrzegaj kilku zasad:

  • nie zostawiaj małego dziecka samego w domu i na podwórku (do 10. roku życia dziecko nie powinno przebywać samo w domu, do 7. roku życia dziecko nie powinno bawić się samo na podwórku);
  • jak najwcześniej naucz dziecko swego imienia, nazwiska i miejsca zamieszkania;
  • naucz dziecko rozpoznawać sytuacje groźne bez budzenia jego lęku;
  • wyeksponuj w domu kartkę z numerami telefonów do najbliższych oraz telefonami alarmowymi, naucz dziecko korzystać z telefonu;
  • wyjaśnij dziecku, że w sytuacjach problemowych może głośno krzyczeć, płakać, wołać o pomoc
  • szczególną opieką otaczaj dziecko w zatłoczonych miejscach publicznych (supermarkety, imprezy plenerowe, itp.), małe dziecko trzymaj za rękę – pamiętaj, to Ty masz pilnować dziecka a nie ono ma pilnować się Ciebie!
  • wyjaśnij dziecku, że w razie zaginięcia powinno stać w miejscu, aż opiekun je znajdzie, ewentualnie powinno zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej (najlepiej do policjanta, ochroniarza, sprzedawcy sklepowego);
  • naucz dziecko, że nie powinno rozmawiać z nieznajomymi, przygotuj je na ewentualny kontakt z obcą osobą, która zaczepia dziecko (częstuje słodyczami, proponuje „podwiezienie” lub atrakcyjne zabawy, puka do drzwi pod nieobecność rodziców), naucz dziecko zdecydowanie odmawiać;
  • reaguj, gdy widzisz dziecko w sytuacji problemowej, także wtedy, gdy to nie jest Twoje dziecko
  • w razie zaginięcia dziecka przeszukaj strychy, piwnice, dachy, okolice ostatniego miejsca, gdzie dziecko było widziane, parki, lasy, miejsca, w których lubiło bywać, w których czuło się bezpiecznie oraz sprawdź czy nie trafiło do szpitala. Tę czynność możesz wykonać jeszcze przed poinformowaniem policji, jak również kolejny raz, jako poszerzenie poszukiwań już po zgłoszeniu. .

Zgłaszanie zaginięcia

  • Nie musisz czekać określonego czasu. Zgłoś zaginięcie jak najszybciej.
  • Zabierz ze sobą aktualne zdjęcie dziecka, 
  • Przypomnij sobie, w co dokładnie ubrane było Twoje dziecko lub sprawdź czego brakuje w jego garderobie.
  • Gdy zgłaszane jest zaginięcie małego dziecka, policja wraz z innymi służbami powinna natychmiast rozpocząć aktywne poszukiwania.
  • Do obowiązków policjanta, należy wydanie zaświadczenia o przyjęciu zaginięcia.

Monika Wysocka, zdrowie.pap.pl, foto: pixabay

Kryminalny Śląsk: Martyn Portasz – największy wróg szlachty

Pieczone gruszki z serem pleśniowym

Jak zachować się po wypadku  drogowym. Podstawowe informacje  dla poszkodowanych w kolizjach  drogowych w Niemczech

Hala Kapelusz jest zamknięta od 10 lat. Czy coś się zmieni?

W Planetarium Śląskim otwarto dwa obserwatoria astronomiczne

W poszukiwaniu świata, takiego jakim powinien być…

Wkrótce premiera spektaklu “Boska!” na scenie Teatru Śląskiego

42. rocznica pacyfikacji kopalni Wujek

Zła jakość powietrza na Śląsku, wydano powiadomienia

Od 8 grudnia w Parku Śląskim ma działać drugi odcinek kolejki linowej Elka

Ponad 20 interwencji strażaków w związku z intensywnymi opadami śniegu na Śląsku

Cztery ofiary śmiertelne w wypadku w kopalni Sobieski w Jaworznie

Zginął 48-letni górnik kopalni Staszic-Wujek

Wystawa “Spojrzenie z góry. Archiwum Wandy Rutkiewicz” od czwartku w Muzeum Śląskim

Karnety na wyciągi droższe niż rok temu

Na Stadionie Śląskim odbędą się wojewódzkie obchody święta niepodległości

W Katowicach pokazano MetroRower

Darmowy listopad w Zamku Królewskim

“Zgłębiaj tajemnice” – ruszyła akcja promująca atrakcje turystyczne Dolnego Śląska

Ostatni weekend spływu przełomem Dunajca; flisacy kończą sezon

W Gdańsku turyści zapłacą więcej za pobyt w mieście; wzrośnie opłata miejscowa

Jaskinia Mroźna będzie zamknięta na zimę; ostatni weekend zwiedzania

Policja i prokuratura wyjaśniają okoliczności śmierci dwojga osób, których ciała znaleziono w mieszkaniu w Bieruniu

Wikingowie motywem przewodnim Międzynarodowego Dnia Archeologii

Żołnierz NSZ Rudolf Mojeścik spoczął w Górkach Wielkich