Piosenkarz i aktor Jerzy Połomski spoczął w środę w grobie rodzinnym w Alei Zasłużonych na stołecznym Cmentarzu Powązkowskim. “Był wielkim gwiazdorem polskiej estrady, a jego przeboje na trwałe zapisały się w pamięci wielu pokoleń Polek i Polaków” – napisał prezydent Andrzej Duda w liście odczytanym podczas uroczystości pogrzebowych.
Uroczystości pogrzebowe Jerzego Połomskiego rozpoczęła msza św. w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie. Następnie urnę z prochami zmarłego przeniesiono na Cmentarz Powązkowski. Artysta spoczął w grobie rodzinnym w Alei Zasłużonych.
Podczas mszy św. ks. Andrzej Luter podkreślił, że słowami, które kojarzą się z piosenkarzem, są “piękno, radość, ciepło, profesjonalizm, elegancja, inteligencja, nienaganna dykcja, charyzma”. “Muzyka z samej swej natury obdarzona jest przedziwną zdolnością zaspokajania duchowych modłów i pragnień wynikających z różnych sfer naszej osobowości. A więc pragnienie przeżywania oczarowań, radości, tęsknot, ujęcie ekstaz, bólów, smutków. Może zaspokajać gorący głód piękna zmysłowego i chłodny głód piękna umysłowego. Jerzy śpiewał, ale też mówił o tym, że kiedyś wierzył w moc pieśni, że może świat dzięki nim zmieni się choć trochę, zmieni swoje złe zwyczaje, może nawet odrzuci przemoc” – wspomniał.
Oprawę muzyczną pogrzebu zapewnił chór i orkiestra Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca “Mazowsze”. W trakcie uroczystości wykonali Lacrimosę z Requiem d-moll Wolfganga Amadeusza Mozarta. Później nad grobem piosenkarza zaśpiewał Chór Mazowsza, z którym Jerzy Połomski często kwestował na rzecz Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Artystę pożegnali też mieszkańcy tego domu. Pogrzeb o charakterze państwowym odbył się w asyście Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Żołnierze uczcili zmarłego salwą honorową.
Jerzy Połomski urodził się 18 września 1933 roku w Radomiu jako Jerzy Pająk. Uczył się w Technikum Budowlanym w Radomiu, a w Warszawie chciał studiować architekturę. Na wymarzone studia nie dostał się przez “niewłaściwe pochodzenie społeczne”. Ukończył Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie.
Jako aktor zadebiutował w 1957 roku na deskach warszawskiego Teatru Buffo, później występował w Teatrze Syrena, grał role dramatyczne, m.in. Poetę w “Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, króla Jana Kazimierza w “Mazepie” Juliusza Słowackiego, tytułową rolę w sztuce Maksyma Gorkiego “Jegor Bułyczow i inni”.
W 1959 r. Połomski zadebiutował jako solista, nagrywając pierwszą płytę pod tytułem “Podwieczorek z piosenką”. Kolejne płyty – m.in. “Nie zapomnisz nigdy” (1972), “Warszawa moja miłość” (1974), “Z tobą świat nie ma wad” (1976) utwierdziły jego pozycję. W późniejszych latach Połomski wydawał także płyty z przedwojennymi piosenkami – “Przedwojenne przeboje” (1994) oraz kolędami i piosenkami świątecznymi. W 1969 r. został laureatem nagrody jury oraz Radia i TV na festiwalu Złoty Orfeusz w Bułgarii a rok później zajął III miejsce na Coupe d’Europe Musicale w Szwajcarii. Otrzymał także nagrodę publiczności na KFPP Opole ’73 oraz Złotego Mikrofonu Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej w Nowym Jorku w 1993 r.
W 2009 r. piosenkarz otrzymał nagrodę Złotego Fryderyka za całokształt działalności artystycznej. Dwukrotnie – w 1967 i 69 roku – został wyróżniony tytułem najpopularniejszego piosenkarza Polonii Amerykańskiej. W 1974 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, przy okazji jubileuszu Polski Ludowej. W 2000 r. Połomskiego wyróżniono Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2016 roku otrzymał Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Zmarł 14 listopada w Warszawie w wieku 89 lat. (PAP)