„Tradycyjna hodowla i loty gołębi pocztowych” od wtorku 12 września znajdują się na Krajowej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego – przekazał w środę w Gdańsku wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin. Lista zawiera już 83 wpisy.
„Rada ds. Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego, która pracuje pod nadzorem ministra kultury i dziedzictwa narodowego, wydała 4 września pozytywną opinię o wpisie na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego “Tradycyjnej hodowli i lotów gołębi pocztowych”. We wtorek minister podpisał tę decyzję, o czym dzisiaj z radością mogę poinformować, bo znam wielu hodowców” – powiedział w Gdańsku sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Jarosław Sellin.
Konferencja odbyła się pod pomnikiem Jana III Sobieskiego w centrum miasta, a wzięło w niej także udział kilkunastu lokalnych hodowców. Po jej zakończeniu w powietrze wzbiło się około 100 gołębi.
„Widać, że jest to dobrze zorganizowane środowisko, bo dopiero wczoraj ta decyzja zapadła, a dzisiaj poprosiłem tych pasjonatów, aby pojawili się na briefingu. I stawili się ze sztandarami oraz swoimi ulubieńcami. To pokazuje, że ta działalność jest treścią ich życia” – dodał Sellin.
Sekretarz stanu przywołał również argumentację rady, dlaczego taki wpis jest uzasadniony. „Gołębie pocztowe to fascynujące ptaki, których zdolności powrotu do gniazda były wykorzystywane od wieków. W Polsce odnotowano istnienie gołębiej poczty już w XVI wieku, a było to w Zamościu. Polski Związek Hodowców Gołębi Pocztowych jest pierwszą i jedyną ogólnopolską organizacją w historii naszego kraju, a powstał w 1918 roku. Związek wydaje również specjalistyczny miesięcznik “Hodowca gołębi pocztowych”. To jedyne takie pismo w Europie” – podał Sellin.
Minister podkreślił, że polskie gołębie pocztowe należą do światowej elity.
W związku zrzeszonych jest około 40 tysięcy osób, najwięcej na Górnym Śląsku, ale szacuje się, że hodowców jest co najmniej dwa razy tyle.
Krajowa Lista Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego liczy 10 lat. Zawiera 83 wpisy oraz 10 tzw. praktyk. Pięć z tych wpisów znalazło się na Liście Reprezentatywnego Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. (PAP)
